Niewydolność żylna wynika przede wszystkim z utrudnień, jakie powstają w odpływie krwi w kończynach dolnych. Naczynia krwionośne poszerzają się, stopniowo zwiększa się również ciśnienie żylne. Choć w teorii przewlekła niewydolność żylna dotyka kobiety powyżej 35. roku życia, coraz częściej z problemem zmagają się osoby młodsze, a nawet mężczyźni.
Żylaki kończyn dolnych – przyczyny występowania
Przewlekła niewydolność żylna powstaje w momencie, w którym poważnie zostają uszkodzone żyły, których głównym zadaniem jest transport krwi w stronę serca. Za taki stan rzeczy odpowiedzialny jest przede wszystkim czynnik genetyczny – niedorozwój bądź niewydolność zastawek żylnych. Schorzenie może pojawić się także w przypadku nadmiernego ucisku na żyły – taka sytuacja najczęściej ma miejsce w przypadku kobiet w ciąży. Żylaki kończyn dolnych mogą być spowodowane również przez zbyt wysokie ciśnienie żylne, które jest efektem chorób żył, cukrzycy czy niezdrowej diety i siedzącego trybu życia.
Leczenie niewydolności żylnej
Choroba taka jak przewlekła niewydolność żylna jako jedna z niewielu jest bardzo łatwa w zdiagnozowaniu, nawet jeżeli znajduje się w swoim początkowym stadium. Jest to bardzo dobra wiadomość, bowiem jak wiadomo w większości przypadków to im szybciej choroba zostanie zdiagnozowana, tym większe szanse na jej wyeliminowanie. Najlepszą metodą w walce z przewlekłą niewydolnością żylną jest terapia uciskowa, opierająca się na stosowaniu różnego rodzaju wyrobów kompresyjnych. W tym przypadku kluczem do osiągnięcia sukcesu jest stopniowe zwiększanie ucisku na kończynę dolną. Zawsze najsilniejszy powinien być wywierany na kostkę, po czym im dalej w kierunku serca, tym jest on mniejszy ( w okolicy uda to zaledwie 40% ucisku wywieranego na okolice kostki). Terapia uciskowa pozwala na swobodny przepływ krwi od nóg w kierunku serca. Zdarzają się jednak sytuacje, w których terapia uciskowa może być nieskuteczna bądź niewskazana do zastosowania. Wówczas alternatywną metodą leczenia może być skleroterapia. W tej metodzie lek podawany jest bezpośrednio do żyły z zamiarem wywołania stanu zapalnego. W wyniku jego pojawienia się żyły zostają zwłóknione, a następnie stopniowo zanikają.